Cesaret

Ortalama insanın çok gerisinde, Hayatına şarkıların yön verdiği bir adam düşün. Eksiklerinin, çaresizliğine ve mutsuzluğuna sebeplerin farkına vardığını zannederken neler kaçıran... Ufacık mutluluklarını yaşadığın anların bile tadına varamayan, sırf salak beklentiler yüzünden...

Bu ahval içerisinde dahi nedensiz umutlar sahibi olmak mı iyi, vücudunu prangalayan... Yoksa bir köşede sadece beklemek mi her türlü beklentiden arınmış...

Bu satırın sahibi buraya birşey yazıyorsa normal değil, onu anla ilk önce... Normalle anormal arasındaki kalınlığı belirsiz çizgi çok etkileşimli. Onu etkileyenin ne olduğuysa her an farklılaşan varsayımsal bir boyutta. An, en küçük zaman birimi. Sürekli akıyor. Şu anı durdur. Şu an benim çizgimin etkileyeni cesaret. Eksik. Tamamlaması sana göre çok kolay belki ama imkansız. Sahip olmadığın birşeyi kaybetme korkusu ne büyükmüş!

Zaman ise beklemekle eşdeğer. Aktıkça gelmeyeni ve hiç gelmeyecek olanı beklemek çoğalıyor. Ben bekliyorum, etrafımdakiler akıp gidiyor. Alıp götüren akıp gidiyor.

Ben bekliyorum. Benim cesaretim yok.