29 Eylül 2009 Salı

Keşke..

Sahip olduğum en değerli şeyleri bana veren adam.. Gür bıyıklı, uzun boylu bu adamın, yüzünde hep mahçup bir gülümseme var. Yaşı büyüdükçe içindeki heyecan eksilmiyor. Benim için dünyanın en güçlü, en zeki insanı o. Başka kimse yaklaşamıyor yanına.

Bakışları ve sesi bana güven verse de bir yandan da kaybettiklerimi hatırlatıp içimi burkuyor. En büyük sevgi ve kızgınlığı yaşatıyor bana. Beni karşısında dayanamayacağım kadar büyük dalgaların ortasında çırpınan bir şaşkın balığa çevirdi.

Ama kaybettiklerim de o mahçup gülümsemenin arkasından bakıyor bana bir yandan.

Ne vardı böyle olmasaydı? Bu güçlü adam benim yanımda olsaydı hep. Tüm kötülükleri karşımıza alıp “biz tek siz hepiniz ulan!” deseydik.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder